دندان ها معمولاً از دو ناحیه دچار پوسیدگی می شوند، شیارهای دندانی و فواصل بین دندان ها. جهت پیشگیری از پوسیدگی برای هر یک درمانی وجود دارد. برای شیارهای دندان از فیشور سیلنت و برای سطح دندان ها و فواصل بین دندانی فلوراید تراپی استفاده می شود. فلوراید تراپی علاوه بر حفاظت از دندان های شیری، بروی دندان های دائمی که در حال شکل گیری هستند نیز تاثیر دارد و با مستحکم کردن مینای دندان از پوسیدگی دندان ها جلو گیری می کند و در کاستن حساسیت های دندانی نیز بسیار موثر است.

وقتی فلوراید بلع شود از طریق شریان های خونی به دندان ها می رسد و در آنها نفوذ می کند. اما از آنجایی که میزان زیاد فلوراید می تواند به بدن آسیب بزند و سمی محسوب می شود، بلع فلوراید به صورت افزودنی های خوراکی توصیه نمی شود. به همین خاطر دندان پزشکان فلوراید تراپی را پیشنهاد می کنند. در این روش دندان پزشک ابتدا دندان ها را با مواد مخصوص و برس استرلیزه می کنند و سپس ژل فلوراید را روی دندان ها می گذارند (برای کودکان کم سن و سال که تحمل کمتری دارند از وارنیش فلوراید استفاده می شود که ماده چسبناکی است و سریعا به دندان می چسبد) بعد از آن کودک باید آب دهان خود را خالی کند و تا سی دقیقه از خوردن و آشامیدن اجتناب کند. این عمل باید از زمان رویش دندان های شیری تا رویش کامل دندان های دائمی به صورت منظم هر 3 تا 6 ماه یکبار انجام شود و در سنین بزرگسالی نیز به تشخیص دندان پزشک ادامه یابد.